Wystawa dyplomowa
27.06. – 07.07.2025
Muzeum B. Biegasa, Al. Jerozolimskie 51, Warszawa
Zawsze zależało mi i zastanawiałem się, jak to zrobić, aby to, czym się zajmuję: malarstwo, robienie noży, rowerów; to, gdzie jestem: Poznań, Warszawa, Plovdiv i wieś Staro Zhelezare; historia, kultura, otoczenie – żeby to wszystko razem ze sobą współgrało. Bo przecież dotyczy jednej osoby – mnie. Myślę, że taka kumulacja, główny punkt kompozycji, koncentruje się w malarstwie. Tu się przecinają wszystkie szlaki. Zajmowanie się wieloma rzeczami daje mi też poczucie bezpieczeństwa, że nie zostanę zakleszczony w jednej z pułapek bez wyjścia. Ostoję, źródło siły i inspiracji odnalazłem w bułgarskich Kukerach, w silnym przekazie przodków. Maluję Kukerów, maluję siebie w Kukerach, wychodząc poza czas i przestrzeń.
Kukeri to według mnie najbardziej fascynujący z bułgarskich rytuałów. Główni uczestnicy – Kukerzy, ubrani są w specjalne stroje z kolorowych wstążek i symbolicznych futrzanych dekoracji, a twarze chowają za przerażającymi maskami. Za pomocą rytualnych tańców i dźwięków dzwonków odpędzają złe duchy i przyciągają płodne siły natury, aby zapewnić obfite plony przez cały rok. Jest to coś znacznie więcej niż tylko atrakcyjny karnawał, ma bowiem swoje głębokie znaczenie okultystyczne, symbolicznie przedstawiające dualizm życia, manifestujący się poprzez śmierć i odrodzenie.
